Να είστε πρόβατο στα λόγια, λύκαινα στις πράξεις

Το Savoir Vivre της Ευτυχισμένης Γυναίκας

#2  Να είστε «πρόβατο» στα λόγια και «λύκαινα» στις πράξεις

Στο προηγούμενο άρθρο μου σας μίλησα για τον 1^ο Κανόνα του Savoir Vivre της Ευτυχισμένης Γυναίκας.

Τον θυμάστε;

#1 Πρώτα εσείς

Η ανταπόκριση και τα πολλά γράμματά σας δείχνουν ότι συμφωνείτε απόλυτα για το πόσο σημαντικός και απαραίτητος είναι αυτός ο κανόνας για την ευτυχία σας.

Να μπορείτε να βάζετε παντού και πάντα σαν προτεραιότητα τον εαυτό σας ακούγεται υπέροχο. Και είναι. Όπως σας είπα, ολόκληρη η ζωή σας μπορεί να αλλάξει εφαρμόζοντας αυτόν και μόνο τον κανόνα.

Όμως υπάρχει μία δυσκολία.

Θέλετε να αποκτήσετε αυτή τη νοοτροπία. Πραγματικά το θέλετε.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρετε πώς να το κάνετε. Δεν σας το δίδαξε κανείς.

Στην ουσία ούτε καν τολμάτε να βάλετε όρια στη συμπεριφορά των άλλων, όταν τους βλέπετε να κάνουν απροκάλυπτα ότι μπορούν προκειμένου να βάλουν αυτοί πρώτο τον εαυτό τους απέναντί σας.

Σας θυμίζω εδώ κάτι πολύ σημαντικό.

Το Savoir Vivre της Ευτυχισμένης Γυναίκας υπόσχεται ότι θα φέρει θαύματα στη ζωή σας. Μπορεί να το κάνει και θα το κάνει.

Με μία προϋπόθεση: Να το εφαρμόσετε.

Αν απλά το διαβάσετε και το προσπεράσετε, αν το δείτε σαν μία ενδιαφέρουσα προοπτική που ίσως κάποτε σκεφτείτε να δοκιμάσετε, μαντέψτε τι θα συμβεί.

Απολύτως τίποτα. Δεν θα βιώσετε καμία αλλαγή. Τα πράγματα για εσάς θα παραμείνουν ίδια κι απαράλλαχτα,  όπως ήταν πριν λάβετε αυτή την πολύτιμη γνώση.

Θα συνεχίζετε να είστε δυσαρεστημένη με τους άλλους, ανικανοποίητη με τον εαυτό σας και απογοητευμένη από τη ζωή σας.

Θα συνεχίσετε να αναρωτιέστε γιατί άλλες γυναίκες, λιγότερο όμορφες και έξυπνες από εσάς, φαίνονται να τα έχουν όλα, ενώ εσείς ακόμα παλεύετε με τα κύματα.

Ακόμα χειρότερα, η κατάστασή σας θα επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Είναι νόμος στη ζωή να μη μένει τίποτα σταθερό. Όσο αδρανείτε, οι συνθήκες σας θα χειροτερεύουν.

Από την άλλη καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεστε, διότι δεν θέλετε να έρθετε σε σύγκρουση με τους αγαπημένους σας.

Καταλαβαίνω ότι δεν έχετε καμία διάθεση να μεταμορφωθείτε σε μία εγωκεντρική στρίγκλα που αδιαφορεί για όλους, πέρα από τον εαυτούλη της.

Καταλαβαίνω επίσης ότι φοβάστε μήπως βάλετε σε κίνδυνο τις σχέσεις σας που είναι ό,τι πολυτιμότερο έχετε.

Με άλλα λόγια, θέλετε να φτιάξετε ομελέτα χωρίς να σπάσετε αυγά. Γίνεται; Γίνεται!

Πώς θα τα καταφέρετε λοιπόν;

Πώς θα μάθετε να βάζετε σαν προτεραιότητα τον εαυτό σας χωρίς να φαίνεστε εγωίστρια, χωρίς να τσακώνεστε με τους άλλους, χωρίς να βγάλετε διακήρυξη για τα δικαιώματά σας, εν ολίγοις χωρίς να κουνήσετε το μικρό σας δαχτυλάκι;

Είναι απλό. Μάθετε τον 2^ο κανόνα:

Να είστε «πρόβατο» στα λόγια και «λύκαινα» στις πράξεις.

Η έκφραση «Πρόβατο στα λόγια και λύκαινα στις πράξεις» δεν είναι δική μου.

Είχα την τύχη να πέσω επάνω της πριν από χρόνια, όταν διάβαζα το βιβλίο του ψυχολόγου Γιώργου Πιντέρη «Οι Μανούβρες» (εκδ. Θυμάρι).

Το να είστε «πρόβατο» στα λόγια και «λύκαινα» στις πράξεις είναι μία εκπληκτική ιδέα της εφαρμοσμένης ψυχολογίας.

Σας βοηθάει να λέτε και να κάνετε αυτό που θέλετε χωρίς να εναντιώνεστε στους άλλους, ακόμα κι όταν οι επιδιώξεις σας διαφέρουν όσο η μέρα με τη νύχτα.

Σας δείχνει πώς να συμπεριφέρεστε με έναν τρόπο που λειτουργεί αφοπλιστικά κάθε φορά που επιχειρούν να σας χρησιμοποιήσουν, να σας εκμεταλλευτούν, με άλλα λόγια να σας εμποδίσουν να βάλετε πρώτο τον εαυτό σας.

Ένα παράδειγμα

Ας δούμε ένα απτό παράδειγμα από το βιβλίο του Γιώργου Πιντέρη Ph. D. Ψυχολόγου «Οι Μανούβρες» (εκδόσεις Θυμάρι), όπως μας το περιγράφει με τον δικό του, απολαυστικό τρόπο:

 

«…Ένας μεγάλος αριθμός συζύγων, κυρίως γυναικών είναι «λύκοι» στα λόγια και «πρόβατα» στις πράξεις. Ενώ κάνουν συνέχεια παραχωρήσεις και υποχωρήσεις στο σύζυγό τους, παράλληλα διαμαρτύρονται συνεχώς, γκρινιάζουν, απειλούν και γενικά εκφράζονται με έναν τρόπο που είναι εντελώς αντίθετος με τις πράξεις τους.

Έρχεται ο Μανωλάκης στις έξη το απόγευμα στο σπίτι και ανακοινώνει στη γυναίκα του ότι κάλεσε μερικούς φίλους για το βράδυ.

Παρόλο που ο Μανώλης γνωρίζει ότι όλες οι προετοιμασίες θα γίνουν από κείνην, δεν μπήκε καν στον κόπο να τη ρωτήσει αν έχει διάθεση για μαγειρέματα και ετοιμασίες, πόσο μάλλον αν θέλει καν φίλους στο σπίτι της.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλιστα η γυναίκα του (ας την πούμε Ελένη), είχε κανονίσει να περάσει από το σπίτι της αδελφής της το βραδάκι να τα πούνε. Αν η Ελένη συμβαίνει να είναι λύκος στα λόγια και πρόβατο στις πράξεις θα αντιδράσει κάπως έτσι:

– Τι; Θα μου μαζέψεις όλο αυτό το τσούρμο πάλι; Κι εμένα με ρώτησες; Αλλά εμένα ποιος μου δίνει σημασία; Αμ, βέβαια. Δεν έχεις εσύ να συγυρίσεις, να μαγειρέψεις και να μαζέψεις μετά και τα πιάτα. Αλλά πάνε αυτά που ήξερες κύριε Μανώλη. Ο σκλάβος ξύπνησε. Τους φίλους σου να τους υποδεχτείς εσύ. Εγώ έχω ραντεβού με την αδελφή μου.

Αν καθώς διαβάζεις αυτές τις γραμμές έχεις ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου, μάλλον θα ξέρεις πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Η Ελενίτσα όχι μόνον θα ετοιμάσει το βραδινό τσιμπούσι, αλλά θα πει κι ένα τραγούδι. Βέβαια το τραγούδι δεν θα είναι ιδιαίτερα ευχάριστο για τον Μανωλάκη μιας και η Ελένη θα γκρινιάζει σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας. Ίσως μάλιστα η γκρίνια να συνεχιστεί και αφού φύγουν οι προσκεκλημένοι, σε επίπεδο κρεματομουρμούρας.

Όμως ο Μανωλάκης δεν πτοείται απ’ όλα αυτά. Έχει συνηθίσει τη μουρμούρα της γυναίκας του.

Εξάλλου, ενώ εκείνη θα προετοιμάζει γκρινιάζοντας, αυτός θα ξαπλώσει, θα κάνει το μπάνιο του και θα σηκωθεί φρέσκος-φρέσκος να υποδεχτεί τους φίλους του.

Αυτό που μετράει για τον Μανώλη είναι ότι η Ελένη για άλλη μία φορά υποτάχθηκε στις επιθυμίες του και άλλαξε τα σχέδιά της για την αφεντιά του.

Και σε ρωτάω βρε Λενάκι: το κάνεις που το κάνεις το ψυχικό, είναι ανάγκη να γκρινιάζεις σαμποτάροντας έτσι η ίδια την προσφορά σου; Αφού ξέρεις ότι θα κάνεις ό,τι θέλει ο άντρας σου, γιατί τουλάχιστον δεν μιλάς με έναν τρόπο που να είναι ανάλογος; Γιατί δε λες:

– Ναι, Μανωλάκη μου. Θα τα ετοιμάσω όλα όσο καλύτερα μπορώ, γιατί θέλω να σε ευχαριστήσω. Είχα μάλιστα ραντεβού με την αδελφή μου, αλλά θα της τηλεφωνήσω για να της το ακυρώσω.

Διαβάζοντας αυτές τις γραμμές η Ελένη έχει γίνει έξω φρενών.

– Δεν είμαστε καλά. Αυτό μας έλειπε να του μιλάω και έτσι του κυρίου.

Εγώ όμως συνεχίζω απτόητος. Έχει καμία σημασία το πώς θα του μιλήσεις; Το μόνο που καταφέρνεις με το να μιλάς σαν λύκος, ενώ στην πραγματικότητα ενεργείς σαν πρόβατο, είναι να χάσεις και την ευγνωμοσύνη του Μανώλη.

Εδώ είναι η πλάκα: υποχωρείς, κι όμως αντί για ευχαριστώ τ’ ακούς κι από πάνω. Ο Μανωλάκης σε ανεβοκατεβάζει «γκρινιάρα», «αχάριστη», «στρίγκλα» και καταριέται την ώρα που σε παντρεύτηκε.

Και να σου πω και κάτι ακόμα Ελενίτσα; Έχει και δίκιο…

Αν όμως ήσουν ένα γλυκύτατο προβατάκι στα λόγια και λύκαινα στις πράξεις, τα πράγματα θα είχαν εξελιχθεί εντελώς διαφορετικά:

Ελένη: Αχ, τι κρίμα Μανωλάκη μου. Έχω κανονίσει να πάω στο σπίτι της αδελφής μου. Πολύ θα μου άρεσε να υποδεχτώ τους φίλους σου, αλλά απόψε δεν μπορώ. Λυπάμαι.

Μανώλης: Και τι θα κάνω; Δεν μπορείς να πάρεις τηλέφωνο την αδελφή σου και να της το ακυρώσεις;

Ελένη: (έχει αρχίσει να ντύνεται για να φύγει). Πολύ λυπάμαι, αλλά το έχουμε κανονίσει από καιρό και δεν θέλω να το αναβάλλω.

Μανώλης: Και πώς θα γίνει; Τι θα φάνε αυτοί οι άνθρωποι;

Ελένη: Καημένε Μανωλάκη, άσχημα που έμπλεξες. Τι σκέφτεσαι να κάνεις;

Μανώλης: Κολοκύθια νερόβραστα, αυτό θα κάνω. Και δε μου λες, αν με ρωτήσουν πού είσαι τι θα τους πω;

Ελένη: (έχει πια ντυθεί και παίρνει την τσάντα της). Σα να μη σου έφταναν όλα τα άλλα, έχεις κι αυτό το πρόβλημα. (Τον φιλάει τρυφερά στο μάγουλο). Γειά σου αγοράκι μου. Καλή διασκέδαση. Α!… μια και δεν θα χρειαστείς το αμάξι θα το πάρω εγώ. (Ανοίγει την πόρτα και φεύγει).

Η ειρωνεία είναι ότι με αυτή τη στάση η Ελένη δεν δίνει στο Μανώλη ούτε καν τα περιθώρια να την πει «γκρινιάρα» ή «μουρμούρα». Πολύ πιθανόν μάλιστα να φτάσει εκείνος να συμπεριφέρεται με τρόπο που να ταιριάζουν σ’ αυτόν αυτοί οι χαρακτηρισμοί».

Τέλος κεφαλαίου.

Απλό, έτσι; Τίποτα πιο αποτελεσματικό από μία τέτοια αντίδραση.

Μην ξεχνάτε λοιπόν.

Αν θέλετε να μη σας χειραγωγούν πλέον, εφαρμόστε το Savoir Vivre της Ευτυχισμένης Γυναίκας.

2^ος κανόνας:

Να είστε «πρόβατο» στα λόγια και «λύκαινα» στις πράξεις.

 

Η σειρά σας τώρα. Σε ποια περίπτωση δυσκολεύεστε να εφαρμόσετε τα παραπάνω; 

Γράψτε μου και θα σας απαντήσω τι μπορείτε να κάνετε.

Θα χαρώ να μάθω την ιστορία σας!