Αυτοβελτίωση,  Σχέσεις

Περνώ και μόνη μου καλά. Γιατί να θέλω σχέση;

Περνώ και μόνη μου καλά. Γιατί να θέλω σχέση;

Ένα ψεύτικο δίλημμα.

Έχουμε ακούσει πολλές φορές ότι:

  • Για να μπορούμε να αγαπήσουμε κάποιον πρέπει πρώτα να τα έχουμε βρει με τον εαυτό μας.
  • Ο έρωτας έρχεται ξαφνικά και μαγικά όταν πια δεν τον αναζητάμε.
  • Η ζωή μας βελτιώνεται θεαματικά από τη στιγμή που αρχίζουμε να βάζουμε προτεραιότητα εμάς, τα όνειρά μας, τις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες μας.
  • Για να δημιουργήσουμε μία υγιή ερωτική σχέση δεν πρέπει να εξαρτιόμαστε από τον άντρα, αλλά να μπορούμε να καλύπτουμε μόνες μας τις ανάγκες μας.

Οι σημερινές γυναίκες μεγαλώνουν με αρχές πολύ διαφορετικές από αυτές που είχαν οι γιαγιάδες μας. Ο φεμινισμός, η οικονομική ανεξαρτησία, η σεξουαλική απελευθέρωση, οι ιδέες της αυτονομίας και της ισότητας των δύο φύλων έχουν αντικαταστήσει τα παλιά πρότυπα της υποταγής, της συμμόρφωσης και της αποδοχής ενός δευτερεύοντα ρόλου για τις γυναίκες στην κοινωνική και οικογενειακή ζωή.

Η συμβουλή «βρες έναν καλό σύζυγο» έχει αντικατασταθεί από το «μην εξαρτηθείς ποτέ από τον άντρα!»

Δεν θέλουμε πλέον να παντρευτούμε γιατρό. Θέλουμε να γίνουμε εμείς γιατρίνες. Δεν θέλουμε έναν πλούσιο σύζυγο. Θέλουμε να έχουμε τα δικά μας χρήματα. Και πολύ καλά κάνουμε.

Περνώ και μόνη μου καλά

Αν δώσατε τη δική σας μάχη και κατακτήσατε την ανεξαρτησία σας, συγχαρητήρια! Μετά από αγώνες εσωτερικούς και εξωτερικούς βρίσκεστε στην προνομιούχα θέση να αισθάνεστε ολοκληρωμένη κι απόλυτα ευτυχισμένη με την εργένική ζωή σας.

Έχετε φτάσει μάλιστα στο σημείο να περνάτε τόσο καλά παρέα με τον εαυτό σας, τους φίλους σας και τη γάτα σας που ίσως έχετε σκεφτεί ότι έτσι είστε πολύ καλύτερα απ’ ότι αν είχατε σχέση.

Οι σχέσεις είναι περίπλοκες, πολύ περισσότερο οι αισθηματικές. Ζήλειες, διαφωνίες, περιορισμός της ελευθερίας σας, έλεγχος… ποιος έχει όρεξη για αυτά;

Γιατί να διαταράξετε την ήρεμη, ανέφελη και τακτοποιημένη ζωή σας μπλέκοντας με κάποιον που στην αρχή θα σας φαίνεται τέλειος, αλλά σύντομα θα αρχίσουν τα προβλήματα;

Στο κάτω-κάτω έχετε (σχεδόν) όλα όσα θα σας πρόσφερε ο έρωτας. Συναισθηματική κάλυψη από την οικογένεια και τις κολλητές σας φίλες, διασκέδαση και περιπέτεια με τα ταξίδια και τα χόμπυ σας και ό,τι άλλο τραβάει η ψυχή σας χωρίς το άγχος που συνοδεύει τον έρωτα.

Είναι όμως έτσι;

Φυσικά όχι. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.

Δεν γίνεται να μην θέλετε τον έρωτα γιατί απλούστατα δεν μπορείτε. Είναι σα να πηγαίνετε κόντρα στη φύση σας.

Αυτό που ίσως σας τρομάζει και δεν θέλετε είναι η συνεξάρτηση που συχνά δηλητηριάζει τις σχέσεις. Η αγωνία που συνοδεύει τον έρωτα, η ανυπομονησία, η απογοήτευση, η ανησυχία, μια διαρκής εσωτερική αναταραχή.

Όμως αυτή η ενοχλητική κατάσταση δεν είναι φυσικό επακόλουθο των σχέσεων. Τις περισσότερες φορές έχει να κάνει με τις δικές μας ανασφάλειες και τα παιδικά μας τραύματα που δεν έχουμε θεραπεύσει.

Αμφιβολίες για το πόσο αξιαγάπητες είμαστε, δυσκολία στο να βάζουμε τα όριά μας, αδυναμία να χειριστούμε τη ζήλια μας ή την αβεβαιότητα και κυρίως η ανησυχία αν μπορούμε κι αν αξίζουμε να έχουμε μία ευτυχισμένη σχέση.

Ένα ψεύτικο δίλημμα

Τι κρύβεται πίσω από το δίλημμα «είμαι καλά μόνη μου, άρα τι χρειάζομαι έναν άντρα»;

Αυτό που υπονοεί είναι ότι θέλουμε σύντροφο για να καλύψουμε κάποιο κενό όταν δεν είμαστε καλά. Ζητάμε κάτι από την σχέση μας μαζί του.

Ακόμα κι αν αυτό το κάτι είναι η ανάγκη μας να προσφέρουμε εμείς στον άλλο και με αυτόν τον τρόπο να νιώσουμε αξιαγάπητες, ασφαλείς και σίγουρες ότι έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης.

Αν έχετε φτάσει στο σημείο να πείτε:

«Αφού επιτέλους κατάφερα να είμαι ευτυχισμένη εργένισα, τι τον χρειάζομαι τον άντρα;»

Να ξέρετε ότι το κρυφό μήνυμα αυτού του διλήμματος είναι «με αγαπούν όταν με χρειάζονται» και «αγαπώ κάποιον επειδή τον χρειάζομαι». Αφού δεν χρειάζομαι κάποιον δεν χρειάζομαι και την αγάπη.

Αυτή η πεποίθηση δείχνει μεγάλη ανασφάλεια και ανάγκη επιβεβαίωσης. Δεν είναι μία θετική άποψη που θα μας βοηθήσει να χτίσουμε υγιείς, συναισθηματικά σταθερές σχέσεις.

Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίστροφο. «Σε χρειάζομαι γιατί σε αγαπώ». «Με χρειάζονται γιατί με αγαπούν».

Στην αντίθετη περίπτωση είναι σα να λέμε ότι θέλουμε τον σύντροφο για να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε τη ζωή που ονειρευόμαστε. Ή, ακόμα χειρότερα, για να μας την προσφέρει έτοιμη. Εφόσον λοιπόν αυτή την ιδανική για εμάς ζωή την έχουμε ήδη αποκτήσει μόνες μας και με τις δικές μας προσπάθειες, δεν υπάρχει πλέον χώρος ή ανάγκη για άλλον.

Δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Η αλήθεια

Η αγάπη είναι η φυσική έλξη προς ένα άτομο που μας εμπνέει γι’ αυτό που είναι και όχι για αυτό που πιστεύουμε ότι μπορεί να μας προσφέρει. Αυτή είναι η ώριμη, ουσιαστική και όχι παιδιάστικη αγάπη.

Ο ανώριμος εαυτός μας βλέπει ένα όμορφο τριαντάφυλλο και αμέσως θέλει να το κόψει, να το πάρει μαζί του, να το βάλει στο βάζο και να το συντηρήσει για όσο περισσότερο καιρό μπορεί. Υπάρχει απληστία σε αυτόν τον θαυμασμό.

Αντίθετα όταν είμαστε εσωτερικά ισορροπημένοι θαυμάζουμε το ωραίο τριαντάφυλλο, χωρίς να νιώθουμε την ανάγκη να το κόψουμε και να το πάρουμε μαζί μας στο σπίτι. Καθώς το κοιτάζουμε συνδεόμαστε βαθιά μαζί του κι έχουμε ήδη λάβει το δώρο του, που δεν είναι άλλο από την ομορφιά και τη συγκίνηση που μας προκάλεσε η ύπαρξή του.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις ερωτικές σχέσεις. Ο ανώριμος εαυτός μας αναζητάει απεγνωσμένα σύντροφο για να γεμίσει τα εσωτερικά μας κενά, για να διασφαλίσει την μόνιμη ευτυχία, το «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».

Ο ώριμος εαυτός μας δεν αναζητάει κάποιον που θα τον φροντίσει, θα τον προστατέψει και θα τον εξασφαλίσει, αλλά είναι ανοιχτός και δέχεται με τον πιο απλό και φυσικό τρόπο την αγάπη όταν και όποτε εμφανιστεί.

Είναι σαν το κερασάκι στην τούρτα. Όσο νόστιμη, όσο περίτεχνη κι αν είναι η τούρτα, για να ολοκληρωθεί χρειάζεται το κερασάκι. Κανένας σεφ δεν θα άφηνε την τούρτα του χωρίς γαρνίρισμα, χωρίς το κερασάκι.

Η τούρτα είναι η πλήρης, ευτυχισμένη ζωή σου. Το κερασάκι είναι η σχέση σου.

Μπορείς να αρκεστείς στην τούρτα. Ναι, μία ζωή με στόχους, με όραμα, με φιλοδοξίες και επιτυχίες, μία ζωή με φίλους, συνεργάτες, χόμπυ, ταξίδια μπορεί να είναι από μόνη της απόλυτα ικανοποιητική.

Όπως και η τούρτα. Αλλά η νοστιμιά που δίνει το κερασάκι το κάνει απαραίτητο.

Το πάθος, η έξαρση, η ζεστασιά, η συναισθηματική πληρότητα που μόνον ο έρωτας μπορεί να μας δώσει είναι αναντικατάστατα. Γιατί να στερείς τον εαυτό σου από το κερασάκι;

Γιατί να αφήνεις τη ζωή σου αστόλιστη;

Όταν περνάς καλά μόνη σου, είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να φέρεις στη ζωή σου έναν καλό σύντροφο!

 

 

Spread the love

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *