Θέλεις αυτό που έχεις ή έχεις αυτό που θέλεις;

Θέλεις αυτό που έχεις ή έχεις αυτό που θέλεις;

Τελευταία σκέφτομαι πολύ γύρω από την έννοια της επιτυχίας και της ευτυχίας.

Τι είναι και πώς τις βρίσκουμε; Τι πρέπει να θυσιάσουμε για να τις αποκτήσουμε; Είναι τελικά τόσο δύσκολο να είμαστε ευτυχισμένες; Γιατί οι σύγχρονες γυναίκες εξακολουθούμε να νιώθουμε ανικανοποίητες, παρά τις ευκαιρίες και τα επιτεύγματά μας;

«Success is getting what you want. Happiness is wanting what you get»

Dale Carnegie

Την περασμένη Πέμπτη η Αμερική γιόρτασε την Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving Day), μία ετήσια παραδοσιακή γιορτή που ανήκει στην κατηγορία των φεστιβάλ της σοδειάς. Ξεκίνησε από τους πρώτους Ευρωπαίους αποίκους με τις γιορτές που διοργάνωναν μόλις έφταναν στη νέα ήπειρο, ευχαριστώντας τον Θεό για την ασφαλή άφιξή τους. Είναι μία γιορτή που δεν συνδέεται με θρησκευτικές εκδηλώσεις ούτε με συγκεκριμένη θρησκευτική ομάδα. Στηρίζεται στα αγροτικά φεστιβάλ που διοργάνωναν πολλοί λαοί από την αρχαιότητα.

Στις ΗΠΑ οι περισσότεροι άνθρωποι τη γιορτάζουν οικογενειακά ή με φίλους που καλούν στο σπίτι, σε ενθύμηση της αγροτικής παράδοσης να μοιράζονται τους καρπούς τους με τους άλλους και ιδιαίτερα με όσους ήταν πιο άτυχοι τη συγκεκριμένη χρονιά. Αποκαλείται και “Ημέρα της Γαλοπούλας” (Turkey Day), διότι σηματοδοτεί την έναρξη της εορταστικής περιόδου που κρατάει ως την Πρωτοχρονιά.

Αν και δεν σχετίζεται με τις δικές μας παραδόσεις, η Ημέρα των Ευχαριστιών μου δίνει πάντα την αφορμή να σκεφτώ το νόημα της ζωής.

Πόσο σημαντική είναι η ευγνωμοσύνη και πώς μας βοηθάει πρακτικά να βελτιώνουμε τη ζωή μας; Πόσο παγιδευμένοι μπορεί να βρεθούμε μέσα στους ευσεβείς πόθους, τα υψηλά οράματα και τους μεγαλεπήβολους στόχους μας; Πώς μπορούμε να νιώθουμε καλά σήμερα, ακόμα κι αν δεν έχουμε όλα όσα θέλουμε;

Να θέλεις ή να έχεις;

Οι γυναίκες είμαστε πολύ καλές στο να πετυχαίνουμε τους στόχους μας. Ξέρουμε πώς να αποκτήσουμε αυτό που επιδιώκουμε. Ιδιαίτερα οι εργαζόμενες έχουμε εξασκηθεί και με το παραπάνω στο να φέρνουμε αποτελέσματα, αφού θεωρούμε ότι χρειάζεται να αποδείξουμε την αξία μας στον εργασιακό στίβο πολύ περισσότερο από τους άντρες.

Ωστόσο αν και ξέρουμε να προσπαθούμε και να επιμένουμε, δεν μας είναι το ίδιο εύκολο να αναγνωρίσουμε τις νίκες μας και να χαρούμε τα εύσημα των κόπων μας.

Δυσκολευόμαστε να χαλαρώσουμε και να χαρούμε τις επιτυχίες μας. Κάθε φορά αναζητάμε έναν υψηλότερο στόχο, ένα μεγαλύτερο όνειρο που τρέχουμε να πιάσουμε πιστεύοντας ότι τότε θα μπορέσουμε επιτέλους να ηρεμήσουμε και να απολαύσουμε τη ζωή μας. Και ο κύκλος επαναλαμβάνεται.

Είμαι ένθερμη οπαδός της θετικής σκέψης. Άλλωστε είμαι από τη φύση μου αισιόδοξη. Μπορείτε να με πείτε και ρομαντική. Θα βρω χίλιους λόγους να είμαι ευχαριστημένη ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Πάντα νιώθω ότι βρίσκομαι σε καλό σημείο γιατί η πρώτη μου αυθόρμητη σκέψη είναι ότι “τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα”.

Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που δέχομαι όταν μιλώ για την αξία της ευγνωμοσύνης είναι η εξής:

«Καλή η ευγνωμοσύνη, αλλά πώς γίνεται να την συνδυάσω με τις φιλοδοξίες μου; Όταν έχω υψηλούς στόχους και μεγάλα όνειρα, πώς μπορώ ταυτόχρονα να είμαι ευχαριστημένη με αυτά που έχω; Δεν θα ήταν σα να συμβιβάζομαι με κάτι κατώτερο, σα να παραιτούμαι από τις επιθυμίες μου;»

Η απάντηση είναι ένα μεγάλο όχι.

Ο παραπάνω προβληματισμός είναι παραπλανητικός και μας αποπροσανατολίζει. Υπονοεί ότι πρέπει να διαλέξουμε το ένα ή το άλλο. Προκειμένου να ευτυχήσουμε είτε θα κυνηγάμε τους μεγάλους στόχους, ή θα αρκεστούμε σε ό,τι έχουμε.

Η απάντησή μου είναι: μπορείς να έχεις και τα δύο. Στην πραγματικότητα αυτός είναι ο μόνος τρόπος να είσαι ευτυχισμένη.

Μπορείς να κάνεις μεγαλεπήβολα σχέδια που σε γεμίζουν ενθουσιασμό και ζήλο για ζωή, ενώ ταυτόχρονα νιώθεις απέραντη ευγνωμοσύνη για όσα ήδη έχεις.

Ακόμα καλύτερο θα ήταν να νιώθεις ευγνωμοσύνη και γι’ αυτά που δεν έχεις, αλλά εργάζεσαι για να τα αποκτήσεις. Αυτό το συναίσθημα λειτουργεί σαν μαγνήτης έλξης που θα τα φέρει κοντά σου ακόμα πιο γρήγορα.

Δεν αναφέρομαι στον Νόμο της Έλξης, τον οποίον δεν ακολουθώ, τουλάχιστον όχι έτσι όπως έχει διαδοθεί μέσα από την ταινία Το Μυστικό. Δεν πιστεύω ότι αρκεί η θετική σκέψη, η ονειροπόληση και η αισιοδοξία για να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρά μας.

Όσες φορές κι αν επαναλάβεις «είμαι αδύνατη», αν συνεχίσεις να κάθεσαι στον καναπέ και να καταβροχθίζεις πατατάκια πίνοντας μπύρες, δεν πρόκειται να χάσεις κιλά.

Πιστεύω όμως απόλυτα στη θετική πράξη. Η δράση, οι ενέργειες και οι πρωτοβουλίες μας θα μας ανταμείψουν αργά ή γρήγορα.

Στην πραγματικότητα το να είσαι ευχαριστημένη με όσα ήδη έχεις αποτελεί την καλύτερη βάση για να θέλεις ακόμα περισσότερα. Κι αυτό, γιατί στην περίπτωση αυτή δεν τα θέλεις επειδή τα χρειάζεσαι, επειδή είσαι απελπισμένη, επειδή νιώθεις την έλλειψή τους. Δεν τα θέλεις από θέση αδυναμίας. Τα θέλεις από θέση δύναμης.

Η διαφορά είναι τεράστια.

Τα θέλεις για να αναπτυχθείς, να εξελιχθείς. Τα θέλεις επειδή έχεις περιέργεια να δεις τι περισσότερο μπορείς να επιδιώξεις. Τα θέλεις γιατί έχεις έναν υγιή, φυσικό ζήλο για ζωή. Ζωή σημαίνει αλλαγή, πρόοδος, εξέλιξη. Πώς θα μπορούσε να ισχύει κάτι διαφορετικό για εμάς;

Σας ενθαρρύνω λοιπόν να θέλετε πράγματα. Να έχετε πόθους, σφοδρές επιθυμίες και να τους επιδιώκετε, ακόμα κι αν αποτύχετε. Γιατί μέσα από την προσπάθεια θα έχετε ήδη αναπτυχθεί, θα έχετε γίνει καλύτερες, εξυπνότερες, πιο δυνατές.

Πώς να ευτυχήσετε πριν να επιτύχετε

Το πρόβλημα είναι να κυνηγάτε έναν στόχο με σκοπό να βρείτε την ευτυχία αφού τον αποκτήσετε. Τότε είναι σα να βαδίζετε σε κινούμενη άμμο. Ο στόχος βρίσκεται πάντα κάπου μακριά σας. Σαν το κόκκαλο που πετάμε στον σκύλο, έτσι θα τρέχετε κι εσείς να τον φτάσετε.

Δεν λέω ότι δεν πρέπει να κυνηγάμε το κόκκαλο. Λέω ότι πρέπει να είμαστε ευτυχισμένες καθώς το κάνουμε. Να απολαμβάνουμε το τρέξιμο, τη διαδρομή, το ότι πλησιάζουμε στο κόκκαλο, το ότι καλύψαμε την απόσταση. Να το βλέπουμε σα να είναι το πιο διασκεδαστικό παιχνίδι.

Έτσι δεν κάνουν τα παιδιά; Το παιχνίδι τους έχει στόχο. Τα παιδιά παίζουν για να κερδίσουν, θέλουν να κερδίσουν! Όμως αυτό δεν τα εμποδίζει να απολαμβάνουν τη διαδικασία, το ίδιο το παιχνίδι και να βάζουν εκεί όλη τους την ενέργεια γεμάτα χαρά, απολαμβάνοντας την κάθε στιγμή.

Με την ίδια ακριβώς ψυχολογία πρέπει να πλησιάζουμε και τις ερωτικές σχέσεις. Εμείς οι γυναίκες βιαζόμαστε. Ιδιαίτερα όταν ηλικιακά ο χρόνος μας πιέζει, μας κατακλύζει μία αγωνιώδης αίσθηση επείγοντος.

Βιαζόμαστε να βρούμε τον ιδανικό μας σύντροφο. Αφού τον βρούμε, βιαζόμαστε να προχωρήσουμε σε σχέση μαζί του, να τον παντρευτούμε και να ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα.

‘Οποιος βιάζεται, σκοντάφτει. Τυφλές από την απελπισμένη ανάγκη να τακτοποιηθούμε συναισθηματικά, χάνουμε την διαύγεια να παρατηρήσουμε αντικειμενικά αν αυτός ο άντρας είναι πράγματι το καλύτερο ταίρι για εμάς.

Δεν ακούμε τα προειδοποιητικά καμπανάκια όταν η συμπεριφορά του δεν είναι καλή, όταν οι αληθινοί μας πόθοι δεν εκπληρώνονται ή όταν νιώθουμε άβολα να θέσουμε τα όριά μας. Κλείνουμε τα αυτιά και τα μάτια στο προφανές, επειδή δεν μας βολεύει. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να δώσουμε αίσιο τέλος στην ιστορία. Πόσο λάθος! Εκεί είναι που την πατάμε.

Θα ήταν διαφορετικά αν, νιώθαμε μεν χαρούμενες επειδή βρήκαμε κάποιον που πραγματικά μας αρέσει και ανταποκρίνεται, ταυτόχρονα δε, εντοπίζαμε τα γκρίζα σημεία που φυσιολογικά υπάρχουν σε κάθε νέα γνωριμία και προσπαθούσαμε συνειδητά να βελτιώσουμε τη σχέση μας, επικοινωνώντας με σωστό και αποτελεσματικό τρόπο.

Τότε δεν θα χρειαζόταν ούτε να συμβιβαστούμε με κάτι λιγότερο από αυτό που πραγματικά θέλουμε, ούτε να απορρίψουμε κάτι και να αποχωρήσουμε αμαχητί.

Μόνον έτσι μπορούμε να θέλουμε αυτό που έχουμε και ταυτόχρονα να έχουμε αυτό που θέλουμε.

Η ιδανική ψυχολογική κατάσταση είναι να νιώθεις απόλυτα ικανοποιημένη στο σημείο που βρίσκεσαι τώρα (ευγνωμοσύνη) και ταυτόχρονα να λαχταράς για το επόμενο στάδιο και να κάνεις με πίστη και θετική προσδοκία το κάθε νέο βήμα.

Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται ωραία στη θεωρία, αλλά δύσκολα στην πράξη, είμαι εδώ για να σας βοηθήσω να τα ξεδιαλύνουμε μαζί.

Επικοινωνήστε μαζί μου στο evridiki.kovani@gmail.com ή τηλεφωνήστε μου στο 6977988776 και θα σας δείξω πώς μπορείτε να είστε και ευτυχισμένες και επιτυχημένες ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από τις συνθήκες!