Το εμπόδιο ανάμεσα σε σένα και στον έρωτα

Ξέρεις ποιο είναι το εμπόδιο που μπαίνει ανάμεσα σε σένα και στον έρωτα;

Υπάρχει λόγος που δεν μπορείς να δημιουργήσεις μία ευτυχισμένη σχέση!

Αν όλες σου οι ρομαντικές ιστορίες καταλήγουν αργά ή γρήγορα σε αποτυχία ίσως θεωρείς ότι είσαι άτυχος/η, καθόλου ελκυστικός/ή, ότι δεν ξέρεις να επικοινωνείς ή ότι σου λείπει η γοητεία και η αυτοπεποίθηση.

Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει.

Όταν μας ρωτούν γιατί χωρίσαμε, συνήθως έχουμε έτοιμη την απάντηση:

«Όλη την ώρα μαλώναμε»

«Με απάτησε»

«Ήταν ανυπόφορα κτητική/κτητικός»

«Δεν ξέραμε πώς να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας»

«Ήμασταν ασύμβατοι»

«Αλλάξαμε πολύ στην πορεία»

… και άλλα παρόμοια.

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;

Αυτές τις εξηγήσεις δίνουμε όταν τελειώνει μία ακόμα σχέση μας.

Το περίεργο είναι ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που θα πουν κάτι από τα παραπάνω, θα μπουν με φόρα στην επόμενη σχέση για να καταλήξουν πολύ σύντομα πληγωμένοι και δυστυχισμένοι – ξανά.

Αν λοιπόν τα πράγματα στη σχέση σας δεν πηγαίνουν καλά και σκέφτεστε ότι θα είστε πιο ευτυχισμένοι/ες με κάποιον άλλον, με ένα νέο σύντροφο, κάνετε λάθος.

Ο κοινός παρονομαστής σε όλες τις αποτυχημένες σχέσεις

Τα στατιστικά στοιχεία είναι σαφή και μας εκπλήσσουν: περίπου 41% των πρώτων γάμων καταλήγουν σε διαζύγιο. Το ίδιο συμβαίνει στο 60% των δεύτερων γάμων και στο 73% των τρίτων γάμων!

Και μη χειρότερα δηλαδή!

Πώς γίνεται να συμβαίνει αυτό; Φανταζόμαστε ότι, με την εμπειρία που απόκτησε κάποιος στον πρώτο του γάμο θα ήταν λογικό στη συνέχεια να διαλέξει κάποιον πιο κατάλληλο σύντροφο ώστε να ευτυχήσει στον δεύτερο γάμο.

Όμως η έκβαση των σχέσεων δεν έχει να κάνει με τον σύντροφο που διαλέγουμε. Έχει να κάνει με το πρόσωπο που φέρνουμε ξανά και ξανά μέσα στις σχέσεις μας.

Κι αυτό το πρόσωπο είμαστε εμείς.

Το λάθος που επαναλαμβάνουμε είναι ότι μεταφέρουμε τα προσωπικά μας θέματα από σχέση σε σχέση, δημιουργώντας τις ίδιες συνθήκες που θα μας προκαλέσουν πόνο με διαφορετικό κάθε φορά πρόσωπο.

Κι ένα από τα πιο σοβαρά θέματα που όλοι έχουμε -και που μπορεί να καταστρέψει κάθε σχέση- είναι το ζήτημα της αυτοεγκατάλειψης.

Τι είναι και πώς αρχίζει η αυτοεγκατάλειψη

Αυτοεγκατάλειψη είναι αυτό που μας συμβαίνει τη στιγμή που καθιστούμε κάποιον άλλον υπεύθυνο για τα συναισθήματά μας και για την αίσθηση της αξίας μας.

Ουσιαστικά ψάχνουμε για κάποιον που θα μας απαλλάξει από τα δυσάρεστα συναισθήματά μας και θα μας κάνει να νιώσουμε καλά.

Δυστυχώς είμαστε όλοι επιρρεπείς σ’ αυτή την τάση και είναι κάτι που έχει τις ρίζες του στην παιδική μας ηλικία.

Σαν παιδιά λαχταρούσαμε να αγαπηθούμε. Αν όμως οι γονείς μας ή οι άνθρωποι που μας φρόντισαν στην βρεφική και παιδική μας ηλικία δεν ήξεραν πώς να αγαπούν ή πώς να εκδηλώνουν την αγάπη τους, αν δεν μας αποδέχθηκαν μέσα στην ομορφιά και στην αυθεντικότητά μας, τότε συνέβη ένα από τα εξής:

1. Συνειδητοποιήσαμε ότι αυτοί οι άνθρωποι απλά δεν ήξεραν να αγαπούν, ότι δεν είχαν αυτή την ικανότητα κι ότι αυτό δεν είχε να κάνει μ’ εμάς. Ξέραμε ότι το να μας αγαπούν ή όχι δεν σήμαινε τίποτα για την αληθινή μας αξία. Νιώθαμε σιγουριά και αυτοεκτίμηση ακόμα κι όταν μας απόρριπταν.

Πιθανότατα αυτό το σενάριο δεν ισχύει για κανέναν μας. Αντίθετα, για τους περισσότερους από εμάς αυτό που συνέβη είναι ότι:

2. Βγάλαμε το συμπέρασμα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μ’ εμάς.

Κι έτσι αρχίζουμε να ψάχνουμε για την αγάπη και την αποδοχή έξω από εμάς.

Ακόμα κι αν είχαμε πολύ τρυφερούς κι εκδηλωτικούς γονείς, πάλι κάποια στιγμή πονέσαμε. Είναι μία εμπειρία που κανένα ανθρώπινο πλάσμα δεν έχει αποφύγει, αφού ακόμα κι ο τελειότερος γονέας ή φροντιστής δεν μπορεί να βρίσκεται 100% παρών δίπλα μας όλο το εικοσιτετράωρο.

Κι αν, κάθε φορά που μας έλειπε η αγάπη, υποθέταμε ότι ήταν δική μας ευθύνη κι ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μ’ εμάς, αρχίσαμε να νιώθουμε στενόχωρα συναισθήματα – ανησυχία, αγωνία, θυμό, κατάθλιψη.

Συναισθήματα πολύ βαριά για να τα σηκώσει το μικρό μας κορμάκι. Δεν ξέραμε πώς να τα διαχειριστούμε, πέρα από το να κάνουμε ό,τι κάνουν όλα τα παιδιά και οι έφηβοι: είτε να επαναστατήσουμε γεμάτοι θυμό ή να συμβιβαστούμε, προκειμένου να κερδίσουμε την αγάπη και την προσοχή των μεγάλων.

Μετά ενηλικιωθήκαμε και τότε ανακαλύψαμε την ρομαντική αγάπη και τον έρωτα, κάτι μαγικό.

Αυθόρμητα κάθε φορά που ερωτευόμαστε, το μικρό παιδί μέσα μας σκέφτεται: «Α, αυτό το άτομο θα μου δώσει επιτέλους την αγάπη που δεν πήρα μέχρι τώρα».

Πώς καταστρέφουμε τις σχέσεις μας

Αναζητώντας τον τέλειο σύντροφορ, αυτό που στην πραγματικότητα αναζητάμε είναι κάποιον που θα μας προσφέρει την απόλυτη αγάπη που στερηθήκαμε σαν παιδιά. Πιστεύουμε ότι μόλις συμβεί αυτό θα νιώθουμε καλά.

Κι αυτή η πεποίθηση μας κάνει να φερόμαστε με καταστροφικούς τρόπους.

Επειδή αρχικά εγκαταλείψαμε τον εαυτό μας και απαρνηθήκαμε την προσωπική μας ευθύνη για τα συναισθήματά μας, μας πιάνει βιασύνη και νιώθουμε επιτακτική την ανάγκη να βεβαιωθούμε ότι ο σύντροφός μας θα μας δώσει αυτό που δεν δίνουμε εμείς στον εαυτό μας.

Έτσι αρχίζουμε τον έλεγχο, πολύ συχνά χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε.

Προσπαθούμε να ελέγξουμε τον άλλον και την κατάσταση με το να είμαστε υπερβολικά καλοί και βολικοί. Μερικές φορές αντίθετα γινόμαστε κτητικοί και υπερευαίσθητοι. Μπορεί επίσης να συμπεριφερόμαστε πολύ συμβιβαστικά και να είμαστε εξαιρετικά  περιποιητικοί.

Δυστυχώς πολλές από αυτές τις συμπεριφορές ενισχύονται από τα κοινωνικά πρότυπα του καλού κοριτσιού ή του καλού παιδιού. Έτσι παγιδευόμαστε στην εικόνα που θεωρούμε ότι είναι κολακευτικό και χρήσιμο να προβάλουμε προς τα έξω, αφού αυτό περιμένουν από εμάς οι άλλοι.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις κατά βάθος προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε ότι το άλλο άτομο δεν θα μας απορρίψει. Νομίζουμε ότι έτσι θα αποφύγουμε τον πόνο και όλα τα πικρά συναισθήματα που  ακολουθούν την πεποίθησή μας ότι δεν είμαστε αξιαγάπητοι.

Τι συμβαίνει όταν και οι δύο σύντροφοι έχουν αθεράπευτα ζητήματα αυτοεγκατάλειψης

Οι σύντροφοι που έλκουμε στη ζωή μας ταιριάζουν δονητικά με το επίπεδο της δικής μας αυτοεγκατάλειψης ή αυτοαγάπης.

Σε κάθε προβληματική σχέση συνήθως και τα δύο άτομα έχουν αθεράπευτα τραύματα από την παιδική τους ηλικία. Η κατάσταση ξεφεύγει εξαιτίας και των δύο.

Στην προσπάθειά τους να πάρουν αγάπη και να αποφύγουν τον πόνο, οι δύο σύντροφοι οδηγούνται σε μία σειρά ελεγκτικών συμπεριφορών που αναπόφευκτα θα καταλήξουν σε σύγκρουση, διάλυση, απιστία και χωρισμό.

Προσπαθώντας να διασφαλίσουν την αγάπη που ζητούν, στην ουσία σπρώχνουν μακριά ο ένας τον άλλον, δημιουργώντας ακόμα περισσότερη αγωνία, απελπισία και θυμό.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να μάθουμε πώς να καλλιεργούμε μέσα μας μόνοι μας την αίσθηση της αξίας μας, αντί να παραδίδουμε αυτή τη δύναμη στον σύντροφό μας.

Κάθε φορά που καθιστούμε εκείνον υπεύθυνο για την δική μας ισορροπία, τον σπρώχουμε μακριά μας. Τον φορτώνουμε με το βάρος να μας απαλλάξει από τα δύσκολα συναισθήματά μας. Σαν αποτέλεσμα νιώθει ότι καταπιέζεται και ασφυκτιά.

Ακόμα κι αν προσπαθεί ειλικρινά να μας αγαπήσει, δεν βρίσκει μέρος να καταθέσει την αγάπη του. Αν δεν αγαπάμε πρώτα εμείς τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε να αποδεχθούμε πλήρως την αγάπη κανενός άλλου. Δεν θα νιώθουμε άξιοι γι’ αυτήν, ακόμα κι αν την θέλουμε απελπισμένα.

Μόνον η αγάπη μας για τον εαυτό μας προσφέρει τη βάση όπου μπορεί να βρει έδαφος για να σταθεί η αγάπη κάποιου άλλου για εμάς.

Πώς θεραπεύουμε την αυτοεγκατάλειψη κι εκφράζουμε αληθινή αγάπη

Δεν μπορούμε να συνδεθούμε με κάποιον άλλον όσο είμαστε αποκομμένοι από τον εαυτό μας.

Ούτε μπορούμε να μοιραστούμε την αγάπη με κάποιον άλλον όσο δεν αγαπάμε τον εαυτό μας.

Όταν όμως συνειδητοποιήσουμε ότι μόνον εμείς οι ίδιοι είμαστε  ικανοί να αλλάξουμε τα συναισθήματά μας, αναλαμβάνουμε την ευθύνη γι’ αυτά κι αυτό αποσύρει την πίεση από τον σύντροφό μας.

Μόλις κατευνάσουμε την ανάγκη μας για έλεγχο, ακόμα και μακροχρόνια προβλήματα σχέσεων εξαφανίζονται σαν από θαύμα.

Εύκολο στη θεωρία, αλλά δύσκολο στην πράξη, σωστά;

Κι όμως, όχι. Στην πραγματικότητα είναι πιο εύκολο από όσο φαίνεται. Αρκεί να μάθουμε τον τρόπο.

Αυτόν τον τρόπο μπορώ να σου δείξω, ώστε να μάθεις πώς να θεραπεύεις το τραύμα της αυτοεγκατάλειψης και να ελευθερωθείς από την ανάγκη να ελέγχεις τα πάντα, καταστρέφοντας έτσι τις σχέσεις σου.

Αν ένιωσες ότι κάτι από τα παραπάνω σε αφορά προσωπικά, αν αυτό το θέμα σε βασανίζει, μη διστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου.

Τηλεφώνησέ μου στο 6977988776 ή στείλε μήνυμα στο evridiki.kovani@gmail.com για να κλείσεις μία δωρεάν συνεδρία μαζί μου.

Θα χαρώ να σου δείξω πώς μπορείς να ξεπεράσεις αυτό το πρόβλημα και να γίνεις άλλος άνθρωπος, ικανός να δημιουργείς αρμονικές και ισορροπημένες συναισθηματικές σχέσεις, ελεύθερος κι ευτυχισμένος!

Άλλωστε όπως είπε ο Σενέκας:

“Αυτό που εσύ πιστεύεις για τον εαυτό σου είναι πολύ πιο σημαντικό από αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για σένα”.